Dierenarts was positief

In 2 dagen tijd was Sensie 3 kilo afgevallen, en had ze een onregelmatige hartslag. Ze werd meteen aan het infuus gelegd, en er werd bloed geprikt.

 Op donderdagavond net voor sluiting van de praktijk van de dierenarts ben ik nog naar haar toe gegaan en heb haar geknuffeld, omdat ze mischien zou kunnen overlijden. Zo heb ik nog een dik uur bij haar gezeten.

Vrijdag om 8 uur hing ik weer aan de lijn om te vragen hoe het met haar ging. Ze zeiden dat ze weer een beetje haarzelf was,  maar dat ze niks wilde aannemen van hen. Dus heb ik haar snoepjes gepakt, en zacht voer, en zo ben ik weer naar haar toe gereden. Bij mij wilde ze  haar snoepjes wel eten en heeft ze een dik uur met mij lopen knuffelen. Ze wilde geen zacht voer eten, maar de snoepjes gingen er in.

De dierenarts was positief, omdat ze bij mij wel wilde eten. Inmiddels hadden ze de bloeduitslag en er werd gezegd dat ze de ziekte van Addison zou hebben. Dit zou gemakkelijk te behandelen zijn met medicatie. Ze hadden nog 5 andere honden, die nog steeds leven met deze ziekte.

Als de rest binnen was en haar laatste infuus op was, mocht ze naar huis. Ik moest wel een jas halen, of een warmtedeken, omdat ze nog steeds koud aanvoelde en niet onderkoeld mocht raken. Ik mocht haar waarschijnlijk om 15.00 uur ophalen, en ze zou me uitleg geven over de medicatie.

En toen werd ik om half 3 gebeld met de mededeling dat ze was overleden en dat ze nog geprobeerd hebben haar te reanimeren, maar dat ze het niet gered had. Ze hadden dit niet zien aankomen, omdat ze 10 minuten ervoor nog had gewandeld met de assistent. 

Ik denk nog steeds dat als ze die nierziekte had had ze ook symptomen moeten hebben voordat ze ziek werd. Slechte vacht, moe, slechte conditie, slecht eten enzovoort. Maar omdat dit totaal niet het geval is, en ze voor een cane corso pup groter als gemiddeld was heb ik zo mijn twijfels. 

En mijn eerste reactie was: "Is ze vergiftig toen ze ziek werd?" Vandaar het bloedonderzoek, en nu lees ik op internet over bijwerkingen van Bravecto, en klopt dat met haar eerdere symptomen.

Sensie is geboren op 1 november 2019, en nog geen jaar later, op 16 oktober 2020 overleden

Mijn andere hond Shiva heeft ook die pil gehad, en ik ben als de dood haar ook te verliezen. Het is nu 6 weken geleden dat ze die pil ook heeft gehad. Met Shiva ga ik nu mee naar de dierenarts, want ze slaapt al 2 dagen veel en speelt bijna niet. Normaal is ze een stuiterbal. Zij is nu 1 jaar en 7 maanden. Ze gaat ook nooit meer deze pil krijgen van mij..... 

De ziekte van Addison:

Door dierenartsen wordt deze aandoening regelmatig vastgesteld na gebruik van Bravecto en soortgelijke giftige teken- en vlooienmiddelen Maar in plaats van te erkennen dat die middelen de oorzaak zijn van de bijnier-ontsteking (want dat is er dan namelijk aan de hand), wordt er een "auto-immuunziekte" van gemaakt, waar ze dan verder geen verklaring voor hebben. Dan wordt er soms gezegd dat het een "erfelijke ziekte" is.
 
Het zou natuurlijk kunnen dat er bij bepaalde hondenrassen een extra gevoeligheid voor het krijgen van de ontsteking aan de bijnieren aanwezig is. Maar het toedienen van de giftige teken- en vlooienmiddelen (en ontwormmiddelen) is wel degelijk een extra grote risico-factor voor de ziekte. Terwijl je hond de ziekte misschien normaal gesproken helemaal niet zou hebben gekregen.
Het is echt diep triest dat dierenartsen zo blind zijn voor de risico's van het gebruik van deze gifpillen en gifpipetten.